पावसासोबत पाऊस होऊन जावं

असा रुंजूमुंजू पाऊस पडू लागला
की वाटतं
पाठीवरलं जबाबदारीचं
ओझं उतरवून
डोंगर कपा-यातून
झिम्माड फिरून यावं..
पावसासोबत पाऊस, पाऊस होऊन जावं.
झिमझिमत राहावं अखंड
डोंगर द-यातून
घुमत राहावं जंगलाच्या
सांदीपांदीमधून
नदीपात्रातून परसादारच्या विहिरीत झिरपुन यावं
पावसासोबत पाऊस, पाऊस होऊन जावं.
घराच्या छपरावर अल्लद
अल्लद धरावा नाद
उडून गेल्या पाखराची
होऊन हळवी साद
उंब-यात आईच्या हलकेच उभं राहावं
पावसासोबत पाऊस, पाऊस होऊन जावं
रुसल्या तिच्या डोळ्यात
मारून हिरवी फुंकर
फुलवावीत स्वप्ने पुन्हा
नाजूक बावरी कातर
साजनवेड्या सखीचा, सखा होत बरसावं
पावसासोबत पाऊस, पाऊस होऊन जावं
-बागेश्री

Post a Comment

2 Comments

  1. तू निसर्ग काव्यात सुद्धा चांगल्या प्रकारे व्यक्त होतेस ....जबाबदारीच ओझं हे आधुनिक, सुशिक्षित माणसाच जगण झालंय...लहानपणापासून "पावसात जास्त भिजू नकोस, सर्दी होईल,ताप येईल" वगैरे....तर आजारी न पडणे, ही सुद्धा जबाबदारी...शिवाय, उद्या शाळेत-कॉलेजात महत्वाचं लेक्चर,प्रक्टिकल आहे..ऑफिसात महत्वाची मीटिंग आहे...प्रोजेक्ट submission आहे....ह्या जबाबदा-या निसर्गापासून,निर्व्याज्यतेपासून आणि भावनामय विश्वापासून आपण दूर जाऊन कशाकशाला मुकलो आहोत....हे सर्व, बागेश्री, तू छान व्यक्त केले आहेस.

    ReplyDelete
  2. आत्ताच तुझे "पाऊस होऊन भेटशील का?" हे स्फुट लेखन वाचल....हे काव्य त्या लेखनाचा पूर्वार्ध म्हणू की उत्तरार्ध? त्या ब्लागवर माझी प्रतिक्रिया दिली आहेच....

    ReplyDelete