समर्पण


आठवतंय कान्हा,
तू म्हणाला होतास
" राधे, नाती 'अनुभवावी' लागतात. तेव्हाच माखून जाता येतं त्यात. अंतर्बाह्य. नखशिखांत."
दिलं होतंस मला उदाहरण की,
"लेकरू असल्याशिवाय आईपण कळत नाही! ते कळण्यासाठी नात्याच्या गाभ्यात शिरून गोवावी लागते नाळ."
कान्हा,
तू फक्त दिली नाहीस समर्पणाची व्याख्या तर
दिलास हात, आणि, उतरवलेस मला समर्पणाच्या खोल गर्भात.
मला कळत गेलं. या गर्भाला अंत नाही.
मी उतरत गेले आणि पाहिलं स्वतःचं मग्न रूप.
तुझ्याठायी एकरूप झालेलं.
निळ्याशार गर्भातल्या निळाईने
नकळत माखून टाकलेलं...
आणि आलं उमजून कान्हा
समर्पणाच्या या डोहात
तू फार पूर्वीच उतरून गेला होतास
मी ही सोडलाय काठ
गोवते आहे नाळ
तुझ्या नाळेशी... घट्ट. 

-बागेश्री

Post a Comment

0 Comments