रडू

बायी निसती हमसू नको,
रडून घे एकवार
स्वत:च्या पुरात
वाहून जाईस्तोवर...

तुझं झिजणं
मनाला मारून जगणं
आणि त्येच्यामुळं धुमसणं
समजून घेणारं हे जग नही
ह्ये युगानयुगे हिथे येऊन बी समजलं
न्हाई तुले?
तुझं दुख त्रास त्रागा झाकून
सुहास्य सुवदनीच
हवी असतीस तू
या जगाले..
तुला तुझ्या आतून
येका बायीबगेर
दुसरं कुनी वळकू
शकत नसतंय
पर बायी तुझ्या सखीला तरी तू
किती जवळ येऊ देतीस?
म्हनून म्हणतले
तुझ्यापाशी येकच मार्ग असतोय
एकवार स्वतःतून वाहून जायाचा
लख्ख होऊन जायाचा
मग आपसूक
येतलं
तुज्या व्हटावर हसू
तुलाबी आवडणारं अन् तुझ्या सग्यासोय-यास्नीबी