स्वोच्चता

घर सफाई करताना
वाटतेलं
एकवार फिरवावे नेत्र
आपल्या दिशेने आत..
त्या घराची स्वोच्चता कधी केलती
 जल्मापासून?

केवढाली स्वार्थाची जळमटं
गुतलेते किडे त्यात
आपूनच योजून गुतवलेले
आन परमार्थाची
निसती धूळ.
देवघरबी दिसतेलं
धूळ खात पडलेलं
कधी सोताच्या आत येऊन
लावला नही दीप
मनाच्या गाभा-यात..
कसं उजळावं
अंतःकरण?
पर आवडलीती
मला ती जागा
शांत कशी कुनास ठाऊक
आणि गार बी
बाहेरचा अंगार अजून डसलेला नही ह्या जागेला

मी निर्धारानं
सोच्च करायला घेतलंय समदं
दीप उजळल्याबिगर जायची नही इथून
आज हिथंच रहावं म्हणते
-बागेश्री

Post a Comment

0 Comments