तुझ्या प्रतिभेच्या काठाशी मी ओणवी बसताच,
उग्र डोळ्यांत दिसते एक कविता..
धसमुसणारी, अर्ध्यावर सोडलेली, व्यथित!
दुसर्या डोळ्यांत मात्र ओलं हितगुज...
हिंदकळत राहते मी काठाशी
कधी व्यथेने, कधी ओलेती..
तुझ्या व्याकुळ शब्दांचा वारा
घालमेल वाढवत उर धपापता ठेवणारा
ना बुडता येतंय,
ना तरंगता...
उठून जायचा विचार करू तर,
पायात येते,
तुझी अर्धोन्मीलीत कविता!
-बागेश्री
0 Comments